Midden in de polder
Door: Maarten
Blijf op de hoogte en volg Maarten
28 Januari 2014 | Argentinië, Balcarce
Buen dia amigos!
Regen in Argentinië, dus tijd voor een update! We zitten alweer in de 4e week! Na een weekje Buenos Aires was het tijd om er aan te beginnen. Met een reisbus, die eigenlijk de treinen van Argentinië zijn, zijn we naar Balcarce gegaan. Balcarce ligt midden in 'de polder' van Argentinië en zo goed als alles draait hier om de akkerbouw. Zonnebloemen, soja, tarwe, mais en als je goed zoekt vindt je er ook aardappels. Na aankomst met onze bus werden we door Marcos, de verkoper van machines voor dit gebied, naar ons hostel gebracht net buiten het dorp.
De eerste dagen hier waren direct volgepland. Samen met Pepijn en Marcos hebben we zoveel mogelijk bedrijven bezocht, om ons een beetje te introduceren en vertellen wat we kwamen doen zodat we de weken erna zelf kunnen afspreken om de velden te bekijken.
Boeren hier gaat er wel iets anders aan toe dan bij ons haha. De meeste boeren wonen in een grote stad als Mar del Plata of Miramar en hebben hun land op 2 of 3 uur afstand liggen. De loodsen waar de opslag of verwerking gebeurt, staan ook meestal dichterbij de bewoonde wereld, zodat transport etc wat makkelijker is. Want om de velden te bereiken heb je al een flinke pickup nodig. De hoofdwegen zijn hier prima, maar daar is het dan ook mee gezegd. De rest bestaat uit zandwegen die je na een flinke bui regen zelfs niet met een jeep of vrachtwagen kan begaan. Maarja alles went, en jezelf druk maken heeft hier niet veel zin. Het lijkt alsof niemand dat doet haha.
Afgelopen weken hebben we dus veel bedrijven bezocht en gepraat met aardappeltelers, super interessant! Vorige week waren we in de buurt van Tres Arroyos, een stadje waar sinds begin 1900 veel Nederlanders zitten. Omdat we in de buurt waren, zijn we ff gestopt bij het consulaat, en daar deed een vloeiend Nederlands sprekende mevrouw open. Zij was beheerder van het consulaat en vertelde ons hoe het daar precies zat met die Nederlanders. Ze hebben een eigen school, cooperatie voor de landbouwproducten en zelfs een eigen bejaardentehuis, samen met de denen. Alles hangt daarbij vast aan de gereformeerde kerk. Zij was trouwens een van de weinigen die zo goed Nederlands spreekt, de rest is het allemaal verleerd. Was wel grappig om te zien dat hun 'vaderland' deze mensen zo blijft interesseren.
Maar dat zijn niet de enige Nederlanders in dit gebied, ze zitten echt overal haha. Zo hoorden we via via dat er een Nederlander boert vlakbij Balcarce, Tsjaart Glas. Hij is samen met zijn vrouw, na hun boerderij in NL verkocht te hebben, naar Canada geemigreerd en een paar jaar terug vanuit Canada naar Argentinië gekomen, met de auto! Was erg leuk en interessant om eens met hen te praten, en een hollands maaltje naar binnen te werken!!
Verder is het hier goed vol te houden en hebben we ons nog niet verveeld. Volgende week gaan we er even tussenuit en nemen we de bus naar Iguazu, een nationaal park met watervallen helemaal in het noorden. Een lange trip van 18 uur vanuit Buenos Aires, maar schijnbaar de moeite waard!
En natuurlijk vol spanning aan het wachten op nieuws uit Nederland, wat nu toch wel dichterbij komt/mag komen haha!
We houden jullie op de hoogte!
Ciao!
Regen in Argentinië, dus tijd voor een update! We zitten alweer in de 4e week! Na een weekje Buenos Aires was het tijd om er aan te beginnen. Met een reisbus, die eigenlijk de treinen van Argentinië zijn, zijn we naar Balcarce gegaan. Balcarce ligt midden in 'de polder' van Argentinië en zo goed als alles draait hier om de akkerbouw. Zonnebloemen, soja, tarwe, mais en als je goed zoekt vindt je er ook aardappels. Na aankomst met onze bus werden we door Marcos, de verkoper van machines voor dit gebied, naar ons hostel gebracht net buiten het dorp.
De eerste dagen hier waren direct volgepland. Samen met Pepijn en Marcos hebben we zoveel mogelijk bedrijven bezocht, om ons een beetje te introduceren en vertellen wat we kwamen doen zodat we de weken erna zelf kunnen afspreken om de velden te bekijken.
Boeren hier gaat er wel iets anders aan toe dan bij ons haha. De meeste boeren wonen in een grote stad als Mar del Plata of Miramar en hebben hun land op 2 of 3 uur afstand liggen. De loodsen waar de opslag of verwerking gebeurt, staan ook meestal dichterbij de bewoonde wereld, zodat transport etc wat makkelijker is. Want om de velden te bereiken heb je al een flinke pickup nodig. De hoofdwegen zijn hier prima, maar daar is het dan ook mee gezegd. De rest bestaat uit zandwegen die je na een flinke bui regen zelfs niet met een jeep of vrachtwagen kan begaan. Maarja alles went, en jezelf druk maken heeft hier niet veel zin. Het lijkt alsof niemand dat doet haha.
Afgelopen weken hebben we dus veel bedrijven bezocht en gepraat met aardappeltelers, super interessant! Vorige week waren we in de buurt van Tres Arroyos, een stadje waar sinds begin 1900 veel Nederlanders zitten. Omdat we in de buurt waren, zijn we ff gestopt bij het consulaat, en daar deed een vloeiend Nederlands sprekende mevrouw open. Zij was beheerder van het consulaat en vertelde ons hoe het daar precies zat met die Nederlanders. Ze hebben een eigen school, cooperatie voor de landbouwproducten en zelfs een eigen bejaardentehuis, samen met de denen. Alles hangt daarbij vast aan de gereformeerde kerk. Zij was trouwens een van de weinigen die zo goed Nederlands spreekt, de rest is het allemaal verleerd. Was wel grappig om te zien dat hun 'vaderland' deze mensen zo blijft interesseren.
Maar dat zijn niet de enige Nederlanders in dit gebied, ze zitten echt overal haha. Zo hoorden we via via dat er een Nederlander boert vlakbij Balcarce, Tsjaart Glas. Hij is samen met zijn vrouw, na hun boerderij in NL verkocht te hebben, naar Canada geemigreerd en een paar jaar terug vanuit Canada naar Argentinië gekomen, met de auto! Was erg leuk en interessant om eens met hen te praten, en een hollands maaltje naar binnen te werken!!
Verder is het hier goed vol te houden en hebben we ons nog niet verveeld. Volgende week gaan we er even tussenuit en nemen we de bus naar Iguazu, een nationaal park met watervallen helemaal in het noorden. Een lange trip van 18 uur vanuit Buenos Aires, maar schijnbaar de moeite waard!
En natuurlijk vol spanning aan het wachten op nieuws uit Nederland, wat nu toch wel dichterbij komt/mag komen haha!
We houden jullie op de hoogte!
Ciao!
-
28 Januari 2014 - 19:11
Eline En Menno:
Leuk stukje weer Nonkel Maarten! En het verwachte nieuws zal snel via de hotline komen hopelijk :D
Tot apps / skypes!
xxxx -
28 Januari 2014 - 20:23
Pascal Oubrie:
Hoi Maarten,
Leuk berichtje, hou ons op de hoogte. Iguazu is zeker de moeite. Ook de Braziliaanse kant is een dag bezoek waard.
Smaakt het vlees een beetje?
Jullie zitten toch ook in de buurt van die orka's die op het strand de zeehonden vangen?
Veel plezier en wij zitten ook op het grote nieuws te wachten, spannend -
30 Januari 2014 - 15:04
Familie Van Petegem:
Ola Maarten,
Como esta?
Het is leuk te lezen dat je het enorm naar je zin hebt !
Er is natuurlijk ook zoveel te zien en beleven !
Geniet ervan aan honderd in't uur.
Jaja, het ""nonkelen"" begint te korten hé, spannend wat het zal zijn -rokje of een broekje ??????
Groeten uit EEKLO
-
31 Januari 2014 - 17:20
Bart En Jannie:
Hoi ollander
Zo te lezen merk ik wel dat je erg veel indrukken opdoet.Hopenlijk gaat het uitgaan daar ook van een leien dakje. Hoe is het met het eten lust je dat of is dat het zelfde als hier en de taal al een beetje onder de knie? Noemen ze dat binnenland daar ook de polders zoals ik lees in je verslag? Nog even en dan ben je oom (klinkt wel oud)en dus wordt het al een beetje spannend.
Groeten uit Terneuzen en veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
